زبان وادبیات فارسی را پاس بداریم

بابا لنـگ دراز عزیزم . بعضی آدم‌ها را نميشود داشت ! فقط ميشود يک جور خاصی دوستشان داشت . بعضی آدم‌ها اصلا برای اين نيستند که برای تو باشند يا تو برای آن‌ها ! اصلا به آخرش فکر نميکنی، آن‌ها برای اينند که دوستشان بداری ! آن هم نه دوست داشتن معمولی، نه حتی عشق، يک جور خاصی دوست داشتن که اصلا هم کم نيست . اين آدم‌ها حتی وقتی که ديگر نيستند هم در کنج دلت تا ابد يه جور خاص دوست داشته خواهند شد .

نزن باران. . نزن باران شاید چشمه‌ی خاطری در اینجا خشکیده باشد! شاید در این حوالی با تُ بغض برکه‌ای دوباره بگیرد،برکه‌ای که راهی به دریای چشمانت ندارد! نزن باران در کلبه‌ی کویری خاطرم تُ نغمه‌ی دلکش ترنمی هستی که از آن سهمی ندارم! نزن باران که عطر خاک نبودنت دیوانه‌ام می‌کند و هر بار دیوانه‌تر.! نزن باران در من راهی منتهی به ساحل چشم‌هایت نیست در من بسامد نبودنت در راه نرفته‌ عشق،شدآمدی است که خاتمه‌ای ندارد.! نزن باران.